زندگی رسم خوشایندی است

زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ
پرشی دارد اندازه عشق
زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یادمن و تو برود
زندگی جذبه دستی است که می چیند
زندگی نوبر انجیر سیاه در دهان گس تابستان است
زندگی بعد درخت است به چشم ه
زندگی تجربه شب پره در تاریکی است
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد
زندگی سوت قطاری است که درخواب پلی می پیچد
زندگی دیدن یک باغچه از شیشه مسدود هواپیماست
خبر رفتن موشک به فضا
لمس تنهایی ماه
فکر بوییدن گل در کره ای دیگر
زندگی شستن یک بشقاب است
زندگی یافتن سکه دهشاهی در جوی خیابان است
زندگی مجذور آینه است
زندگی گل به توان ابدیت
زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما
زندگی هندسه ساده و یکسان نفسهاست.

هر کجا هستم باشم.آسمان مال من است.

پنجره٬فکر٬هوا٬عشق.زمین مال من است.

چه اهمیت دارد اگر میرویند.قارچ های غربت

دکلمش با صدای خسرو شکیباییعالیه»❤

برای مشکل روده م رفتم پیش دکترم٬مطبش منتقل شده شهر دیگه و بعد دو سال امروز دیدمش.مثل همیشه رفتار کرد تا اینکه مامانم گفت دخترم پزشکی قبول شده دکتره همین که شنید دستشو گذاشت رو لباش و یه بوس هوایی فرستاد از این کارش حالم بهم خورد(خشک مذهب نیستم اما یه خط قرمزایی دارم) کلی خوشحال شد و بهم گفت پس با هم همکاریم!!بعد اینکه شنید خیلی خوش برخورد تر شد به حدی که به منشی گفت پول ویزیتو بهمون پس بده و حتی وقتی از در رفتم بیرون برام از جا بلند شد

یاد بابا افتادم؛سالی که پیش دانشگاهی بودم و اونقدر که باید درس نمیخوندم(من یک سال پشت کنکور موندم) بابا بهم میگفت اخه چرا درس نمیخونی؟نمیخوای آدم بزرگی بشی؟؟نمیخوای وقتی میری توی یه جمع به احترامت از جا بلند شن؟نمیخوای برات ارزش قائل بشن؟؟میخوای تو جمع وارد شدی سرتو بنداز پایین و یه گوشه کز کنی؟؟

موفقیت خیلی لذت بخشه٬به سختی هاش می ارزه.